Na podstawie korzystnych wyników świadczących o ochronnym wpływie LBA na uszkodzony nadmiernym pobudzeniem fł-adrenergicznym mięsień sercowy zwierząt doświadczalnych [534, 552, 615, 667, 783] wprowadzono u ludzi długotrwałe, profilaktyczne stosowanie tych leków po przebytym zawale mięśnia sercowego. Postępowaniu temu przyświecają dwa cele: 1) ochrona przed powtórnym zawałem, 2) zmniejszenie liczby nagłych zgonów po przebytym zawale. Według statystyk ponad 10% chorych z przebytym zawałem mięśnia sercowego umiera nagle w ciągu roku po opuszczeniu szpitala [750, 781]. Amsterdam i wsp. [31] w 1968 r. po raz pierwszy opisali zmniejszenie się śmiertelności w grupie chorych leczonych propranolołem z powodu choroby niedokrwiennej serca, co w cztery lata później potwierdzi! również Lambert [572],
W próbach profilaktycznego, długotrwałego stosowania LBA u chorych po przebytym zawale mięśnia sercowego używano najczęściej praktololu i alprenololu.
Chamberlain i wsp. [193] opisują na dużym materiale chorych, obejmującym 3038 chorych z zawałem mięśnia sercowego ściany przedniej, znamienną skuteczność zapobiegawczo stosowanego praktololu. Leczenie rozpoczynano w 1 – 4 tygodnie po ostrym ataku bólów serca, podając prak- tolol 2 razy dziennie po 200 mg. Autorzy podkreślają zmniejszenie śmiertelności wśród chorych i szczególnie korzystne działanie praktololu w zawałach mięśnia sercowego ściany przedniej, w których zaznacza się zwiększenie aktywności układu sympatycznego, Green i wsp. [410] prowadzili długotrwałe leczenie stanów zawałowych przy użyciu prafctololu przez
– 1 – 3 lata. Stwierdzili oni zmniejszenie się śmiertelności chorych z zawałem mięśnia sercowego ściany przedniej, który najczęściej doprowadza do niemiarowości komorowych i zejść śmiertelnych w krótkim czasie po wytworzeniu się wtórnego zawału mięśnia sercowego (2 h). Wobec ujawnienia się poważnych objawów niepożądanych długotrwale podawanego prak- tololu, autorzy sugerują wybór innego LBA.
Dodaj