We krwi obwodowej charakterystyczna jest leukocytoza, niekiedy dość znaczna, z przewagą jednojądrzastych elementów komórkowych. Wśród nich obok typowych limfocytów spotyka się różne postacie przejściowe — poprzez limfocyty duże do komórek monocytoidalnych. Te ostatnie, określane inaczej jako limfocyty monocytoidalne, limfomono- cyty albo „wirocyty1′, widoczne są jako duże komórki o płatowym monocytoidalnym jądrze i cytoplazmie mniej lub więcej zasadochlonnej, nieziarnistej lub niekiedy zawierającej skupienie grubych ziaren azuro- chłonnych. Cytoplazma zawiera czasem wodniczki. Komórki te zaliczane są do nietypowych limfocytów. Niekiedy przypominają one plazmocyty.
W przebiegu choroby zaznacza się duża zmienność obrazu krwinek białych, przy czym zmiany w obrazie krwi utrzymują się niekiedy długo (ponad 3 miesiące). Charakterystyczne komórki monocytoidalne stwierdza się także w preparacie z miazgi węzła (limfadenogram).
Dodaj