W nabłonku węchowym jamy nosowej mieszczą się receptory węchowe. Percypowane przez nie podniety węchowe biegną do opuszki węchowej oraz znajdujących się w niej, między innymi, komórek mitralnych, których aksony tworzą nerw węchowy prowadzący je do węchomózgowia. Skupiska receptorów węchowych mieszczą się w górnej (węchowej) części jamy nosowej.
Surdologia – nauka, której przedmiotem zainteresowań jest utrata słuchu. Rodzaj i sposób w jaki zostają pobudzane receptory węchowe są przedmiotem kontrowersji. Wiadomo, że dostarczają one tylko bezpośrednio odbieranych informacji (podobnie jak receptory smakowe) nie przekazują natomiast (tak jak wzrok i słuch) podniet znajdujących się w pewnej odległości, nie są więc telereceptorami. Nieznanego zapachu nie można sobie wyobrazić ani też stworzyć abstrakcyjnego, co jest możliwe w odniesieniu do obrazów i dźwięków.
Związek między węchem a seksualnością znajduje swój wyraz w wierzeniach i przysłowiach ludowych, w których wielki nos jest oznaką posiadania dużego prącia lub dużej pochwy. PocLbny związek tkwił u podłoża centroterapii (kauteryzacji powierzchniowej błony śluzowej nosa) stosowanej w ubiegłych dziesięcioleciach w leczeniu zaburzeń erekcji u mężczyzny. Stosowanie centroterapii, które zostało zaniechane na rzecz innych, efektywniejszych metod, zwłaszcza psychoterapeutycznych, opierało się na zasadzie wykorzystywania odległych związków odruchowych między zakończeniami nerwu trójdzielnego a narządami płciowymi.
Dodaj