Nerwy obwodowe ulegają uszkodzeniu w następstwie przecięcia łub zgniecenia (np. między odłamami kości), stłuczenia, pociągnięcia i wskutek niedokrwienia (jałowa martwica). Rozróżnia się następujące rodzaje uszkodzenia nerwu: neurapraxia (przerwanie, zablokowanie przewodnictwa), axonotmesis (przerwanie włókien osiowych z zachowaniem osłonek), neurotmesis (przerwanie całego nerwu). Po przerwaniu ciągłości włókna osiowego następuje zwyrodnienie obwodowej części włókna ruchowego. W miejscu uszkodzenia nerwu powstaje blizna łącznotkankowa zawierająca pętle włókien nerwowych (nerwiak).
Po operacyjnym połączeniu końców nerwów po kilku dniach (4) następuje proces reinnerwacji – wzrastania włókien osiowych w osłonki Schwanna. Włókna nerwowe po dotarciu do mięśnia rozgałęziają się i wytwarzają płytki ruchowe. Warunkiem czynnościowego połączenia nerwu z mięśniem jest dobry stan włókien mięśniowych (gdy nie są pobudzane, ulegają zwyrodnieniu po około 6 miesiącach). Połączenie to ułatwiają elektrostymulacja i czynne ćwiczenia ruchów. Zbyt późne zeszycie nerwu, np. po 2 latach, jest zwykle bezskuteczne ze względu na nieodwracalne zmiany zwyrodnieniowe mięśni.
Dodaj