Już od trzeciego dnia życia począwszy znajdują się w pochwie nowonarodzonej dziewczynki bakterie i to zarówno o typie ziarniaków, jak prątków. Bakterie te dostają się do pochwy dziecka zwykle ze skóry i części rodnych matki, czasem już podczas porodu (zwłaszcza w razie miednicowego ułożenia płodu). Znaczna nieraz ilość bakterii jelitowych u dzieci starszych dowodzi, że mogą one przywędrować do pochwy dziewczynki także i z jej przewodu pokarmowego, głównie z kiszki stolcowej.
U kobiety dorosłej stwierdza się nie zaznaczającą się wybitniej u dziecka zdolność bakteriobójczą prawidłowej wydzielmy pochwy. Z tego wynika, że można tu mówić o normalnej i nienormalnej pochwowej florze bakteryjnej.
Prawidłowa wydzielina pochwy zawiera prawie wyłącznie prątki pochwowe Dóderleina (Bacillus vaginalis), w obecności których mogą się rozwijać swobodnie tylko pewne gatunki grzybków (drożdże). Prątki te mają bowiem zdolność zabijania ziarniaków w ciągu kilkunastu godzin. Do „oczyszczenia“ flory bakteryjnej pochwy z mikrobów chorobotwórczych przyczynia się kwaśny odczyn pochwy oraz obecność w niej pewnej ilości leukocytów.
Nieprawidłowa wydzielina pochwy, obfitsza i z wyglądu zbliżona do ropy, zawiera znaczne ilości ziarniaków (nawet łańcuszkowców) i prątków. Rozwój ich jest umożliwiony wskutek słabego odczynu kwaśnego lub nawet zasadowego tejże wydzieliny. Wprawdzie pozostające w pochwie wszelkiego rodzaju ziarniaki zatracają prędko swe zdolności chorobotwórcze i zachowują się jak saprofity, mogą one jednak w sprzyjających warunkach odzyskać te zdolności i dlatego obecność ich w pochwie np. kobiet ciężarnych jest zawsze niepożądana.
Dodaj