Główną przyczyną niepłodności jest niedomoga czynnościowa jajników, od której też w pewnej mierze zależy powstawanie upławów. Zbyt wielka kwasota pochwy, która, zdaniem pewnych badaczy, odgrywa dużą rolę w przypadkach pierwotnej niepłodności kobiet, a więc kobiet, które nigdy nie rodziły, zależy również od zaburzeń w czynności dokrewnej żeńskich gruczołów płciowych.
Guzy pochwy, w szczególności wychodzące z jej ścian torbiele i włókniaki, podobnie jak guzy sromu, mogą być czasem przeszkodą w spółkowaniu oraz udaremniać wędrówkę plemników. Do przeszkód w obrębie części miękkich kanału rodnego udaremniających stosunek płciowy należy zaliczyć wspomnianą już kilkakrotnie pochwicę. Byłaby ona jednak tylko względną przyczyną niepłodności.
Wady rozwojowe macicy, i to zarówno zmiany dotyczące całego narządu, jak i miejscowe, są tylko wówczas przyczyną niepłodności, gdy wiodą do zamknięcia łub zwężenia kanału rodnego. Zmiany te występują zwykle obok wad rozwojowych innych części płciowych. Przykładem takiej wrodzonej wady rozwojowej całego narządu, połączonej z jego niedrożnością i częstymi zniekształceniami, jest macica szczątkowa (uterus rudimentarius).
W praktyce największe znaczenie mają jednak zaburzenia w pozapłodowym rozwoju macicy, które zjawiają się albo w pierwszych latach życia (uterus foetahs), albo w okresie późnego dzieciństwa (uterus infantilis pubescens). O ile w pierwszym przypadku brak miesiączki jest regułą ze względu na brak zmian okresowych w jajnikach i w macicy, o tyle w drugim następuje niekiedy miesiączkowanie, ale pojawia się ono późno i wykazuje liczne nieprawidłowości.
Dodaj