Do schorzeń wywołanych wpływami środowiskowymi, a występującymi w największym zakresie wśrou dzieci i młodzieży, przede wszystkim zaliczyć możemy wady postawy i otyłość. W obu tych typach schorzeń, odpowiednio programowana i prowadzona w instytucjach edukacyjnych, aktywność fizyczna stanowi czynnik profilaktyczny, korekcyjny, a w przypadkach szczególnie zaawansowanej choroby nawet terapeutyczny.
Zainteresowanie wadami postawy i ich profilaktyką wynika przede wszystkim z faktu, że predysponują one do niewydolności fizycznej i zmian zwyrodnieniowych układu ruchu – zwłaszcza kręgosłupa – najczęściej do tzw, bólów krzyża, które z kolei stanowią 30% schorzeń ortopedycznych w wieku produkcyjnym, ograniczających w znacznej mierze zdolność do pracy. Tak więc problem ten ma duże społeczne znaczenie.
Otyłość zaś występująca już w wieku szkolnym, na ogól nie zmniejsza się w wieku późniejszym, lecz często ulega nasileniu, stanowiąc jeden z podstawowych czynników zagrożenia chorobą niedokrwienną serca i miażdżycy naczyń krwionośnych.
Częstość występowania wad postawy podawana jest różnic przez różnych autorów. Według danych z raportu syntetycznego nt. ,,Profil zdrowotny uczniów roczników bilansowanych populacji szkolnej z wybranych obszarów kraju” sytuacja przedstawia się następująco
Wyraźne nieprawidłowości narządu ruchu i statyki ciała, potwierdzone badaniem specjalistów ortopedów, stwierdzono w 8-9,5% ogółu badanych. Kwalifikują się one przeważnie do postępowania rehabilitacyjnego w ramach jednostek organizacyjnych resortu zdrowia. Natomiast grupy z pogranicza normy i patologii ortopedycznej występują częściej stanowiąc 9–24% badanych. Do nich właśnie należą wady postawy, są one liczniejsze w miastach niż na wsi.
Dla pełniejszego zobrazowania skali zjawiska występowania wad postawy wśród dzieci szkolnych różnych środowisk oraz zakresu opieki korekcyjnej nad tą populacją – przedstawiamy dane, uzyskane z badań w szkołach warszawskich, Bydgoszczy oraz województw skierniewickiego i piotrkowskiego {tab. 3).
Przyczyn tego stanu należy szukać w cechujących naszą cywilizację zjawiskach hipokinezji i sedenteryjności powodujących gorszą stabilizację mięśniową, brak dbałości o prawidłową postawę ciała, stwierdzane przez
Dodaj