Tłem odniesienia, na jakim będziemy rozpatrywali z psychologicznego punktu widzenia potrzeby seksualne człowieka, będzie, jak wspomniano, ogólny model dążeń ludzkich. Model ten w skrócie przedstawia się następująco.
Każde .zachowanie człowieka, jeżeli nie nosi charakteru impulsywnego, mimowolnego działania, posiada określony kierunek, służy więc realizacji jakiegoś zadania. Wskutek specyfiki organizacji procesów re- -gulacji psychicznej człowieka, w której decydującą rolę odgrywa język jako narzędzie odzwierciedlania i interpretacji świata – u podstaw tego ukierunkowanego zachowania 1 musi zawsze leżeć werbalizacja celu i programu działania. Nie oznacza to jednak, że sformułowanie programu i celu pokrywa się z tym, do czego człowiek rzeczywiście dąży, a więc z kierunkiem jego zachowania. Są to dwie różne sprawy. Oznacza to tylko, że bez tych sformułowań żadne działanie nie może być świadomie podjęte, tak jak w dobrze zorganizowanym urzędzie bez odpowiedniej „podkładki” żadna sprawa nie może być rozpoczęta i przeprowadzona.
Istnieją podstawy, aby owo sformułowanie celu i programu działania nazwać motywem działania2. W ten sposób uzyskujemy wyraźne kryterium zachowań umotywowanych i nie umotywowanych, pokrywające się z podziałem zachowań na racjonalne i irracjonalne. Cel sformułowany w motywie jest punktem orientacyjnym, stosownie do którego człowiek przyjmuje bardziej lub mniej ogólny program działania (rzadko w postaci algorytmu), i jak długo cel ten pozostaje w świadomości człowieka, tak długo człowiek dysponuje możliwością nie tylko ukierunkowanej, ale też elastycznej realizacji struktury czynności.
Dodaj