Zapalenia ogólne sromu w przebiegu chorób zakaźnych, jak błonica, osp i róża, należą do rzadkości. Spośród zapaleń sromu ograniczonych tylko do pewnych jego miejsc należ wymienić przede wszystkim zajęcie przez proces zapalny gruczołów Bartholin i gruczołów przycewkowycb. Zdarza się to głównie przy zakażeniu rzeżączkowy
Miejscowe owrzodzenia, ropnie, czyraki, opryszczki sromu, których powstani jest dziełem przypadku, nie wymagają szczególnego uzwględnienia.
– b)Swoistą sprawą chorobową o wybitnie przewlekłym charakterze jest tzw. wrzód sromu żrą (ulcus roderts vulvae), który zdarza się zazwyczaj u prostytutek. Szerzy się on nie tylko po powierzchn ale i w głąb tkanek, powodując ich zniszczenie. Schorzenie to, określane także mianem ulcus vulv ckronicum, esthiomene, lupus perforons, ulcus chronicutn elepkantiasticum oui vac et ani, ulcus phagedenicum it jest cierpieniem przewlekłym, którego istota ani pod względem histologicznym, ani też bakteriol gicznym nie jest ściśle oznaczona. Niektórzy uważają je za odmianę lub następstwo tzw. lymphogr nuloina inguinale (morbus Nicolas Favre, morbus venereus quartus), schorzenia częściej zdarzającego s w krajach podzwrotnikowych. Być może, że jest ono wywołane przez „virus”.
Ulcus Todens vulvae jest chorobą zakaźną. Ponieważ ulegają mu często prostytutki, uważano je za następstwo kiły. U dziewic schorzenie to dotąd nigdy nie było opisane. Rokowanie jest bardzo niepomyślne. Schorzenie kończy się prawie zawsze zgonem po długotrwałej, kilkoletniej chorobie.
W rozpoznaniu różnicowym wchodzi w grę wrzód pierwotny, wrzód miękki (w razie obecności dymienie),gruźlica, promienica oraz rak sromu. Istnienie przetok, zajęcie odbytnicy i zniszczenie cewki moczowej, które w raku sromu zdarza się wyjątkowo, ułatwiają rozpoznanie. Wiadomo ' również, że rak sromu spotykamy głównie u kobiet po pięćdziesiątym roku życia, a nawet starszych, podczas gdy wrzód żrący znajdujemy u osób młodych.
Dodaj