Wałek moczowo-płciowy przebiega zrazu równolegle do kręgosłupa, później jednak, po przesunięciu jego górnego odcinka na zewnątrz przez rozwijające się nadnercze, przybiera kierunek skośny ku dołowi i ku wewnątrz. W miejscu odpowiadającym końcowi zgrubienia wytworzonego fałdu płciowego (plica genitalis), a więc na wysokości 4 odcinka lędźwiowego, fałdy pranercza obu stron ciała zarodka zbliżają się znacznie do siebie i stykają tworząc w linii środkowej wspólny przewód płciowy (tractus genitalis), po czym zdążają już jako jeden twór na dno jamy ciała.
Samo pranercze sięga tylko do 4 odcinka lędźwiowego. Przewód jego, a później i przewód Miillera biegną jednak na samo dno jamy ciała ku stekowi. Kiedy ciało Wolffa zaczyna zanikać, górna część fałdu pranercza pustoszeje. W tej jego części powstaje później tzw. fałd przeponowy pranercza (plica diaphragmatica mesonephritica), który z czasem tworzy wolny brzeg fałdu lejkowo- miedniczego, zwanego wieszadłem jajnika (ligamentum Suspensorium ovarii1).
Przednia ściana steku zbliża się. a później po odsunięciu się z tego miejsca mezodermy przylega bezpośrednio do zewnętrznej blaszki zarodkowej ściany brzusznej na przestrzeni między pępkiem a wyniosłością ogonową. W ten sposób z dwóch wyżej wspomnianych blaszek zarodkowych {zewnętrznej i wewnętrznej) tworzy się tzw. błona stekowa (membrana cloacae), która oddziela jamę steku od powierzchni ciała w pobliżu przedniej ściany brzusznej poniżej pępowiny.
Dodaj