Obalono natomiast pogląd, że rozmiar członka w stanie zwisu jest czynnikiem decydującym o dostosowaniu seksualnym partnerów. W myśl tej koncepcji długi członek w stanie zwisu miał czynić mężczyznę bezwzględnie lepszym partnerem seksualnym. Większy członek miał się powiększać proporcjonalnie więcej w czasie wzwodu niż członek mniejszy. Badania jednak nie potwierdziły tego. Okazało się bowiem, że członek, który był mały w czasie zwisu (7,5-9 cm), zwiększał się niemal dwukrotnie w czasie wzwodu, natomiast członek duży w czasie zwisu (10-11,5 cm) powiększał się tylko o około 1,5 raza w momencie wzwodu. A więc w czasie wzwodu członek określany w stanie zwisu jako mały przybliża się znacznie swoją wielkością do członka określanego jako duży, będącego również w stanie wzwodu. Oczywiście, pewne różnice w rozmiarach wielkości nadal się utrzymują na niekorzyść członka małego, lecz na ogół nie w stopniu upośledzającym dostosowanie seksualne. O pełnym dostosowaniu seksualnym decydują zresztą przede wszystkim inne czynniki, takie jak zdolność akomodacyjna pochwy oraz związki uczuciowe, kultura i doświadczenie seksualne partnerów.
Dodaj