Rozpoznanie urazów nerek opiera się przede 'wszystkim 'na urografii, uzupełnionej w razie potrzeby i możliwości arteriografią nerkową. Zaleca się, ażeby urografię wykonać w każdym przypadku podejrzenia o uraz nerki, ale przed jakąkolwiek interwencją chirurgiczną [3, 4, 6], Zdarzyć się bowiem może, że po otwarciu jamy brzusznej z powodu jej urazu •stwierdzi się krwiak zaotrzewnowy, którego rewizja śródoperacyjna naprowadzi dopiero na uszkodzoną nerkę. Wówczas ocena nerek bez urografii, a tylko na podstawie oględzin i palpacji oraz podjęcia decyzji o dalszym postępowaniu mogą być bardzo trudne. Należy wtedy sprawdzić dotykiem obecność drugiej nerki, a następnie po założeniu miękkie go zacisku naczyniowego na pień naczyniowy uszkodzonej nerki, usunąć skrzepy, ocenić wielkość urazu i zadecydować o dalszym postępowaniu pamiętając, ażeby zabieg ukończyć w ciągu 20 minut. Dłuższe utrzymanie zacisku 'naczyniowego powoduje nieodwracalne zmiany w miąższu nerkowym. Istnieje możliwość przedłużenia okresu niedokrwienia nerki stosując tzw. niedokrwienie przerywane. Wówczas zaciśk naczyniowy pozostawia się na czas potrzebny operatorowi, uważając jednak, ażeby po każdej 20 minucie zwolnić go na 5-10 minut [1, 3, 4, 6].
Urografia informuje nas o charakterze urazu, stanie układu moczowego oraz o współistnieniu zmian patologicznych. Uszkodzenie nerki zmienionej nowotworowo jest wskazaniem do jej wycięcia. Stwierdzenie wodonercza nie wyklucza możliwości operacji naprawczej [2, 6].
Dodaj