Leczenie hormonalne jest postępowaniem paliatywmym, nie można tą metodą osiągnąć trwałego wyleczenia nowotworu. Wskazania do leczenia hormonalnego stanowią zmiany nowotworowe w tkankach miękkich (skóra, tkanka podskórna, węzły chłonne, zmiany w samym sutku) i przerzuty do układu kostnego. Chore z przerzutami do narządów miąższowych (płuca, wątroba) również mogą odnieść korzyść z leczenia hormonalnego. Hormonoterapia jest przeciwwskazana w przypadku przerzutów do ośrodkowego układu nerwowego i masywnych przerzutów do płuc i wątroby. Przy kwalifikowaniu chorych do leczenia hormonalnego należy brać pod uwagę umiejscowienie przerzutów, stan hormonalny chorej (miesiączkujące czy nie miesiączkujące) oraz dynamikę procesu nowotworowego.
Przy masywnych, szybko powiększających się przerzutach do narządów miąższowych należy stosować chemioterapię. W przypadku przerzutów do ośrodkowego układu nerwowego leczeniem z wyboru jest napromienianie mózgowia. Gdy zmiany są umiejscowione w kręgosłupie, miednicy lub kościach długich kończyn, jednocześnie z ewentualnym leczeniem hormonalnym należy stosować inne metody leczenia, jak napromienianie oraz dodatkowo zaopatrzenie ortopedyczne. Czas oczekiwania na wyniki leczenia hormonalnego wynosi ok. 4 tygodni.
Dodaj