Tego rodzaju miesiączkowanie, które pewni badacze określają nazwą „białego“, byłoby zatem zaburzeniem wrodzonym w odniesieniu do zjawisk fizjologicznych, ale nie do budowy anatomicznej narządów rodnych. Zdaniem niektórych badaczy w przypadkach „białego“ miesiączkowania mamy do czynienia jednak wyłącznie z wzmożonym okresowo wydzielaniem gruczołów trzonu macicy bez rozpadu błony śluzowej i krwawienia na zewnątrz. Wobec zachowania procesu jajeczkowania zajście w ciążę jest w tych wypadkach teoretycznie możliwe.
Niewystępowanie miesiączki w przypadkach zamknięcia przewodu płciowego (gynatresia) jest uwarunkowane -jak już wspominano w poprzednim rozdziale – zmianami anatomicznymi, które powodują zatrzymanie krwi w macicy lub pochwie. Zdarza się ono jako przejaw zaburzenia rozwojowego, ale też i jako wada nabyta. Skutki takiego zamknięcia przewodu płciowego mają wielkie znaczenie ze względów klinicznych.
Najczęstszymi powodami pierwotnego braku miesiączki jest jednak brak cyklu jajnikowego i niewystępowanie zmian polegających na wytwarzaniu się pęcherzyka Graafa i ciałka żółtego w kobiecych gruczołach płciowych.
Brak miesiączki z powodu opóźnionego pokwitania jest następstwem zmian, które występują w tym okresie w całym ustroju, a w szczególności w jajnikach i w macicy. Miesiączkowanie może jednak wystąpić – nawet około 25 roku życia – chyba że istnieją poważne zaburzenia, które utrzymują daną jednostkę w stanie dziecięcości.‘
Takie czynniki, jak niedostateczne odżywianie, przemęczenie i przepracowanie fizyczne i umysłowe, mogą również wpływać na opóźnienie pierwszej miesiączki – najprawdopodobniej wskutek oddziaływania na siebie układu gruczołów dokrewnych i układu nerwowego.
Dodaj