Posocznica (sepsis). U noworodków mechanizmy odpornościowe nie potrafią zapobiec szybkiemu rozmnażaniu się zarazków ani zneutralizować toksyn bakteryjnych, a reakcja komórkowa jest niewielka. Z tych przyczyn łatwo dochodzi do uogólnienia zakażenia. Przebiega ono często z niezwykłą szybkością, a ognisko pierwotne jest często nieuchwytne. W czasie posocznicy może dojść do przerzutów w różnych narządach, przede wszystkim w płucach.
Objawy kliniczne posocznicy noworodków są niecharaktery- styczne. Może występować żółtaczka, noworodek staje się szary, mogą występować zaburzenia ze strony układu oddechowego, krążenia, przewodu pokarmowego, drgawki, niepokój, krwotoki, wybroczyny na skórze, powiększenie wątroby i śledziony. Czasami jedynymi objawami
Rozpoznanie posocznicy noworodków są: brak łaknienia, brak przyrostu wagi, pogarszanie się stanu ogólnego. Ciepłota ciała rzadko jest podwyższona.
Rozpoznanie posocznicy noworodków wobec niejasnych objawów jest trudne. Czasami trudno jest różnicować z objawami urazu porodowego. W zakażeniach nabytych wewnątrzmacicznie stan łożyska, błon płodowych i pępowiny, wyhodowanie tego samego zarazka od matki i dziecka mogą ułatwić rozpoznanie. W zakażeniach nabytych po urodzeniu rozpoznanie posocznicy można ustalić na podstawie dodatniego posiewu z krwi, leukocytozy (2-0 -0-0-0—3-0 -0-0-0) i niedokrwistości hemolitycznej. Po pierwszym tygodniu życia rozmaz krwi noworodka zdrowego zaczyna wykazywać przewagę limfocytów. O ile stwierdzamy przewagę obojętnochłonnych krwinek białych, nasuwa to podejrzenie zakażenia. Zdjęcie rentgenowskie, badanie moczu, płynu mózgowo-rdzeniowego pomogą w ustaleniu rozpoznania.
Dodaj