Obumarcie płodu w ciąży jajowodowej pociąga za sobą odejście doczesnej z macicy. Towarzyszy mu krwawienie. Wystąpienie bólów w okresie przewidywanego porodu i nieurodzenic się dziecka, którego ruchy ustały, utwierdza nas w przekonaniu, że mieliśmy do czynienia z ciążą zewnątrzmaciczną. Pojawienie się miesiączki, która przebiega odtąd regularnie, dowodzi, że ciąża zakończyła się. Wobec stopniowego wchłaniania wód płodowych i zmniejszania się rozmiarów brzucha wymacanie osobno części płodu i osobno macicy jest ułatwione. Rzecz prosta, obmacanie części płodu jest możliwe jedynie w ciąży pozamacicznej zaawansowanej.
W pewnych przypadkach chodzi o wykazanie, czy ciąża jajowodowa rozwija się i czy płód jest żywy. Sam wzrost guza jajowodu nie rozstrzyga wątpliwości, gdyż po obumarciu płodu może się w nim tworzyć zaśniad groniasty, którego powiększenie się-przy nowych wylewach krwi- wpływa na wzrost guza. W tych przypadkach kierujemy się zwykle stwierdzeniem odejścia doczesnej, urodzenie doczesnej z macicy następuje bowiem dopiero po śmierci płodu.
Dodatni wynik odczynu Friedmana lub Aschheima-Zondeka jest zależny od zachowania się łożyska lub jego części oraz jego związku z podłożem. W przypadkach rozwijającej się ciąży pozamacicznej jest on, rzecz prosta, dodatni. Po przerwaniu ciąży i obumarciu jaja płodowego wynik jego staje się wątpliwy, zazwyczaj jednak już po upływie 7-14 dni jest ujemny. Z chwilą wystąpienia zaburzeń w rozwoju ciąży pozamacicznej, których pierwszym objawem może być nieznaczne krwawienie z macicy lub wystąpienie bólów w dole brzucha, podejrzenia o istnieniu ciąży trąbkowej znajdują potwierdzenie.
Dodaj