W odróżnieniu od zachodnioniemieckich, bardziej rozbudowane są rozważania etyczne pedagogów zajmujących się problemami wychowania seksualnego w NRD (Borrman n, 1968 Bittighófer, 1969 Grassel, 1967 Bach, 1973). Jednak i w ich rozważaniach więcej jest analizy ogólnych założeń moralnych wychowania seksualnego niż szczegółowych norm moralnych. Oto główne myśli na ten temat Berada Bittighófera:
– 1. Nie istnieje „miłość jako taka” lub „seksualizm jako taki” ludzie jako członkowie danego społeczeństwa i klasy, działający w określonej epoce, ustroju, przeżywają swoje uczucia do drugiego człowieka w sposób dyktowany przez współczesny im całokształt stosunków społecznych i odrębność ich uformowanej osobowości.
– 2. Wszystkie zjawiska seksualne podlegają wartościowaniu morabie-
– 11 Zasady moralne sformułowane przez R. Borrmana omówiłem w książce U podstaw wychowania seksualnego (1970). mu, bo wszystkie stanowią część społecznych związków między ludźmi.
– 3. Warunkiem pozytywnej oceny moralnej współżycia seksualnego nie jest ani prowadzenie go w ramach małżeństwa, ani jego nastawienie na prokreację, lecz spełnianie przezeń funkcji uszczęśliwiania osób kochających się wzajemnie, jeśli łącząca je więź jest obyczajowo wartościowa (sittlich wertvoll) i odpowiedzialna pod względem społecznym.
– 4. Warunkiem pozytywnej oceny moralnej pożycia seksualnego jest to, aby jego podstawą nie było wyłącznie pożądanie zmysłowe, lecz wzajemna miłość, prowadząca nie tylko do fizycznego, ale i do duchowego oraz moralnego zjednoczenia dwojga ludzi.
– 5. Zasadą jest równouprawnienie seksualne kobiety i mężczyzny, co nie oznacza „jednakowości” mężczyzny i kobiety w zakresie seksu, gdyż różnią się oni istotnie pod względem psychicznym i fizycznym.
– 6. Trwałe umocnienie i pełnię znajduje miłość w założeniu rodziny, co jest ostatecznym celem wychowania seksualnego,- pojmowanego jako część przygotowania do życia w ogóle.
– 7. Obowiązkiem moralnym mężczyzny jest takie kształtowanie stosunków w małżeństwie, aby kobieta mogła pogodzić macierzyństwo z pełnieniem zadań zawodowych, z realizacją ambicji życiowych, twórczych itd., aby miała te same co mężczyźni warunki rozwoju swoich możliwości i uzdolnień.
– 8. W sprawach stricte seksualnych kobieta ma takie samo prawo do aktywności i inicjatywy jak mężczyzna największym złem jest egoizm (tradycyjnie – egoizm męski).
– 9. W sprawach seksualnych obowiązuje ludzi wzajemny szacunek, uczciwość i wierność, zaufanie i poczucie odpowiedzialności, opanowanie i takt.
– 10. Pożycie płciowe ma pozytywną wartość moralną tylko wtedy, kiedy jest wyrazem i dopełnieniem prawdziwej miłości (echter Liebe), a nie jest uważane za „wentyl biologiczny” (biologisches Regulativ).
– 11. Przedmałżeńskie stosunki płciowe młodych ludzi dojrzałych społecznie nie powinny budzić zastrzeżeń moralnych, jeśli dochodzi do nich na gruncie dłuższej przyjaźni i wzajemnej skłonności oraz wspólnoty zainteresowań.
– 12. Obowiązkiem moralnym jest z jednej strony informowanie o tym, jak należy stosować środki antykoncepcyjne, aby unikać wydawania na świat niepożądanych dzieci (co jest jedną z form panowania człowieka nad przyrodą), z drugiej zaś strony rozwijanie w wychowankach pragnienia posiadania dzieci wtedy, kiedy warunki im na to pozwalają.
– 13. Życie seksualne jest cenne społecznie, jeżeli nie hamuje społecznej aktywności ludzi, lecz, przeciwnie, staje się źródłem ich energii.
Dodaj